Z Tobą pójdziemy na pustynię

Panie, z Tobą, pójdziemy na pustynię

Dla wielu z nas życie jest przepełnione, bardzo zajęte, stresujące... Biegniemy, nie mogąc kontrolować tego, jak pragniemy żyć. A słowa i hałas wypełniają nasze uszy i głowy...

Odczuwamy potrzebę dobroczynnych, odnawiających pauz, podczas których zatrzymujemy się, kiedy zdajemy sobie sprawę ze swojego życia, kim jesteśmy i jak chcemy żyć.

Błogosławiony czas Wielkiego Postu, wielkie duchowe rekolekcje, aby wycofać się, oddać się milczeniu, stworzyć w sobie nową dyspozycyjność, aby otworzyć drogę Chrystusowi i przemienić z Nim priorytety w centrum naszego życia.

Stawanie się chrześcijaninem nigdy nie jest historią zakończoną, która znajdowałaby się za nami, ale drogą życia ciągle przed nami.

Wracając zatem ku szkole Chrystusa pokornie, głęboko, dojdziemy odnowieni do obchodzenia Zmartwychwstania, i z katechumenami i całym Kościołem odnowimy przyrzeczenia chrzcielne.

Niech łaska tych czterdziestu dni w ten sposób przeżytych będzie dana, aby pozostać jeszcze bardziej w pokoju i szczęściu, przygotowani do kroczenia za Chrystusem w czasie świętych dni Jego Męki, którego miłość jest nam dana na zawsze, który jest prawdziwym życiem.