Od wizyty do spotkania

W Biblii Bóg interweniuje poprzez znaki i cuda w miejscach danych, aby okazać swą miłość i miłosierdzie.
Na początku tego roku pasterskiego, trzeba abyśmy w modlitwie uzmysłowili sobie i przyjęli to, co Bóg chce nam dać w tej Bazylice Sacré-Cœur, abyśmy żyli tym i byli pokornymi świadkami dla wszystkich, którzy tu przybędą.

W miejscu zatrzymania się, w sanktuarium, na wzniesieniu, poprzez kontemplacyjne milczenie, Słowo objawienia, naukę wiary doświadczonej w sakramentach, człowiek zostaje przyciągnięty na szlak miłości i odnajduje na nim pełnię i pokój duszy.

W tym doświadczeniu spotkania, obecności i komunii, każdy człowiek może odkryć, w jaki sposób został wezwany do przekroczenia kruchości swojego życia, mrocznego ubóstwa swoich ograniczeń, aby otworzyć się na Tego, który jest „Drogą, Prawdą i Życiem”, nawet Miłością: Chrystusa.

Mieszkanie Boga jest właściwą przestrzenią dialogu wewnętrznego, jaki jest wspomagany także radością znalezienia się pośród całego ludu braci, którzy wierzą, którzy ufają i którzy kochają.
Wszystko to powinno pomagać, w sanktuarium, temu spotkaniu prawdziwego człowieka, takiego jaki jest, z Bogiem, takim jaki się daje w Jezusie: poprzez przyjęcie, wysłuchanie, uwagę dla każdego, miłosierdzie, jakie się dokonuje, piękno i harmonię miejsca i liturgii, pokarm Słowa, wiarę przeżywaną podczas Adoracji eucharystycznej i celebrowanie sakramentów, pragnienie dzielenia się z wszystkimi Dobrą Nowiną, siłą do brania z odwagą życia każdego dnia.

Tak, niech w tych miesiącach, które otwierają się przed nami, Bazylika Sacré-Cœur będzie dla wszystkich, którzy tu przybędą na uroczystości i proponowane działania, miejscem spotkania i pojednania ze sobą samym i z Bogiem, miejscem nieustannego światła i miłości, tą „lukarną nadziei” według określenia Gabriela Marcel.
Miłość dawana aż do śmierci obecna jest w hostii świętej, wystawionej w dzień i noc. W ten sposób od sanktuarium Chrystus czuwa nad naszym miastem, które kocha i ofiaruje każdemu swą miłość, oczekując na odpowiedź naszego serca.